วันเสาร์ที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2556

เอดส์ติดต่อกันได้ง่ายหรือไม่ ?
แหล่งข้อมูล
         เอดส์ไม่ได้ติดกันง่ายๆ อย่างที่เข้าใจกัน การเข้าไปพูดคุยกับคนที่มีเชื้อเอดส์ก็ไม่ได้หมายความว่า จะต้องติดเชื้อเอดส์เพราะ การจะติดเชื้อต้องขึ้นอยู่กับปริมาณไวรัสที่จะได้รับด้วย ถ้าสิ่งที่สัมผัสนั้นมีปริมาณไวรัสมาก โอกาสติดเชื้อก็มีมาก ถ้ามีไวรัสน้อยโอกาสติดเชื้อก็น้อย ปริมาณไวรัสเรียงลำดับจากมากไปน้อย ดังนี้ เลือด, น้ำอสุจิ, น้ำจากช่องคลอด, บาดแผล ผิวหนังมีหน้าที่ปกป้องร่างกายไม่ให้เชื้อเข้าสู่ร่างกาย แต่ถ้าผิวหนังมีรอยแตกเป็นแผลก็มีโอกาสติดเชื้อโรคได้ ส่วนเยื่อบุต่างๆเป็นเยื่อบางๆ เช่น เยื่อบุในช่องปาก ตา ช่องคลอด มีโอกาสเป็นรอยแผลเล็กๆได้จึงต้องระมัดระวังอย่าให้น้ำหรือสารคัดหลั่งของผู้ที่ติดเชื้อเอดส์เข้าปากเข้าตา
        แผลจากโรคติดต่อทางเพศสัมพันธุ์ เช่น แผลเริม แผลริมอ่อน แผลซิฟิลิส จัดว่าเป็นแหล่งรอรับเชื้อเอดส์ได้เช่นกัน
                 น้ำนมแม่ที่มีเชื้อเอดส์สามารถแพร่เชื้อเอดส์ไปสู่ลูกได้ แม่ที่เป็นเอดส์จึงควรเลี้ยงลูกด้วยนมชง
                 อยู่ร่วมบ้านเดียวกับผู้ติดเชื้อ ถ้าไม่มีเพศสัมพันธ์กันก็ไม่ทำให้ติดเชื้อเอดส์ ถ้าเพียงแค่อยู่บ้านเดียวกัน กินข้าวด้วยกัน จับมือถูกเนื้อต้องตัวตามปกติ นอนเตียงเดียวกัน ใช้ห้องน้ำร่วมกัน ซักเสื้อผ้าร่วมกัน แค่นี้ไม่ทำให้ติดเชื้อ
          การใช้ห้องน้ำร่วมกับผู้ติดเชื้อไม่เสี่ยงในการติดเชื้อ ปกติเชื้อไวรัสเอดส์เมื่อโดนน้ำอุ่นโดนสบู่จำนวนไวรัสก็จะตาย
                 น้ำลายมีเชื้อเอดส์น้อย ถ้าจะติดเชื้อต้องได้รับน้ำลายเป็นจำนวนมาก เป็นลิตรๆ แต่ยังไม่มีรายงานทางการแพทย์ว่ามีคนติดเอดส์จากน้ำลาย
                 การกินอาหารร่วมกับคนมีเชื้อเอดส์ ไม่ติดทำให้ติดเชื้อ เพราะน้ำลายมีปริมาณเชื้อน้อยมากจนไม่สามารถติดต่อกัน ยิ่งถ้าเป็นอาหารร้อนๆจะทำให้เชื้อเอดส์ตายเร็วขึ้น แม้เชื้อเอดส์จะลงสู่กระเพาะก็จะโดนกรดในกระเพาะทำลายไป ยังไม่เคยมีรายงานว่ามีคนติดเอดส์โดยวิธีนี้ (ควรใช้ช้อนกลางตักอาหาร)
                  การใช้สระว่ายน้ำร่วมกันแม้จะมีเลือด น้ำเหลือง หรือน้ำอสุจิ หรือน้ำจากช่องคลอด น้ำปัสสาวะลงไปในสระมันก็จะถูกเจือจาง ไปจนปริมาณไม่เข้มข้นพอที่จะติดต่อได้และคลอลีนในสระก็เป็นตัวฆ่าเชื้อโรคที่ดีอีกด้วย
             ยุงไม่ใช่พาหะนำเชื้อเอดส์ได้เหมือนยุงลายนำเชื้อไข้เลือดออก หรือยุงก้นปล่องนำเชื้อมาลาเรีย เชื้อเอดส์ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ในตัวยุงได้นานเมือยุงดูดเลือดคนที่มีเชื้อเอดส์ไปแล้วไม่นานเชื้อจะตายอยู่ในกระเพาะยุง เมื่อยุงไปกัดคนอื่นก็ไม่ติดต่อ เคยมีการศึกษา ให้ยุงไปกัดคนที่มีเชื้อเอดส์ หลังจากนั้น4 ชั่วโมงเอายุงนั้นมาฆ่าแล้วตรวจหาเชื้อเอดส์ปรากฎว่าตรวจไม่พบเชื้อเอดส์
           ใช้เสื้อผ้าร่วมกับคนมีเชื้อเอดส์ไม่ติดแน่นอน ไม่ว่าเสื้อผ้านั้นจะซักหรือไม่ซักก็ตาม เพราะเหงื่อ (หรืออาจมีน้ำลายด้วย) ไม่มีปริมาณมากพอที่จะก่อโรคได้ (แม้เรามีแผลก็ตาม) ถ้าผ่านการซักด้วยผงซักฟอกก็จะทำให้เชื้อตายได้

อ้างอิง

http://www.om4you.com/portfolio/work/aidsgig/easy_hard.htm

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น